Οί νομοθέται ούκ ολίγον χρόνον διάγουσιν έν ταΐς των ξένων χώραις και τάς των άλλων γνωμας και αξιόλογους νόμους μανθάνουσιν. Ειτα ανερχόμενοι τους νόμους εις τάς ίδίας χώρας προσφέρουσιν. Των νομοθετών μάλιστα ονομαστοί είσιν έν Σπάρτη μεν Λυκούργος, έν Αθήναις δέ Δράκων, Σόλων και Κλεισθένης. Οί του Λυκούργου νόμοι μεν χρόνιοι είσιν ό κλεινός νομοθέτης γάρ ώς θεός θεραπεύεται. Έν ταίς Λθήναις και Πεισίστρατος τής αρχής τυγχάνει αλλά ώς τύραννος, ού νομοθέτης. Ό Πεισίστρατος μέντοι καλώς του δήμου άρχει, και μετά την τελευτήν την αρχήν δέχονται οί υίοί Ιππίας και "Ιππαρχος. Οί δέ του τυράννου υίοί ούκ ίσως αγαθοί και δίκαιοι είσιν, αλλά ύβρισταί και βίαιοι διόπερ ό μεν Ιππίας ύπό του δήμου απελαύνεται, ό δέ Ιππαρχος κτείνεται.

Non poco tempo i legislatori trascorrono nelle regioni degli stranieri e vengono a conoscenza dei modi di dire altrui e delle usanze importanti. Poi, quando fanno ritorno, introducono le leggi nei loro Paesi. Fra i legislatori sono molto famosi Licurgo, a Sparta, Dracone, Solone e Clistene ad Atene. Le leggi di Licurgo sono antiche: il celebre legislatore, infatti, è venerato come una divinità. In Atene ottiene anche Pisistrato il potere, ma come tiranno, non come legislatore. Tuttavia Pisistrato governa bene sul popolo e dopo la morte i figli Ippia e Ipparco assumono il potere. Però i figli del tiranno non sono ugualmente buoni e giusti, ma arroganti e violenti: perciò Ippia viene scacciato dal popolo, mentre Ipparco viene ucciso.