Ὅτε οί Θηβαῖοι άφίστασαν, ó Αλέξανδρος, ό τῶν Μακεδόνων δυνάστης, περί τούτων έπυνθάνετο. Τήν στρατείαν οὗν διά Θερμοπυλῶν εύθύς ἧγεν· τούς Θηβαίους γάρ ύπηκόους παρέχεσθαι έβούλειο. Έπεί είς τήν Βοιωτίαν ἧκει, τάς Θήβας παντελῶς διαφθέρει καί διαρπάζει. Ό Αλέξανδρος ώς μάνιος προσεφέρετο. Ού μόνον τούς πολεμίους στρατιώτας, άλλα καί τούς άπό Πινδάρου έκγόνους άπέκτεινε. Ό δέ γάρ ἒνδοξος ποιητής ἧν καί έπαίνους τε καί ὒμνους περί τῶν Θηβῶν ᾓδετο. Οί Θηβαῖοι έπί τῇ ποιητῇ μέγα έφρόνεον καί ό Αλέξανδρος τοῦτο φέρειν ούκ έδύνατο. Έπεί ή πολιορκία τελευτήν εἶχε, οί μέν νεκροί ύπέρ έξακισχιλίους ἧσαν, τά δέ άνδράποδα μυρία.

Poiché i Tebani si ribellarono, il re dei Macedoni Alessandro venne informato di tali eventi. Immediatamente condusse dunque l'esercito per le Termopili; voleva infatti sottomettere i Tebani. Quando arrivò in Beozia distrusse completamente Tebe e depredò la città. Alessandro avanzava all'assalto come un folle. Non solo uccise i soldati nemici, ma anche i figli di Pindaro. Questi era un celebre poeta che celebrava con lodi e inni Tebe. I Tebani nutrivano sentimenti nobili verso il poeta e Alessandro non poteva sopportarlo. Quando l'assedio finì, i morti furono oltre seimila, mentre i prigionieri di guerra ammontarono a diecimila.